Thursday, February 26, 2015

විඡ්චේදනය..




ක්ලොරෆොම් පොදක් ගෙන 
මුව තබමි වැස්ම 
ඉව කර සුවඳ, ඇද ගනිමි 
සිහිමඳ වන තුරු සිත..
ගෙන කතුරු පිහි දැතට 
සීරුවට ගමි ඉවතට. සිත 
මතු කොට අතීත නහර වැල්
පිරික්සමි එකි නෙක

එකම නහරක් වෙයි. තවම
සිහිමඳ නොවුනු, පණ ගසන
කුඩා කැපුමක් කල විටක මතුපිට. 
විය 
සිත.ලේ විලක්  

නවතමී,
විඡ්චේදනය 

වසා ලමි සිත. සීරුවට රුවා  
පණ ගසන නහරය 

ගෙන කටු පෑන. ලේ වැකුන දැතට 
ලියමි වාර්තාව, 


කිසි දා සුව කල නොහැකි. ප්‍රේමයකි මෙය.